Jak zwykle uśmiechnięty…

Zespół: B.A.P

Paring: DaeUp (JongUp & Daehyun)

Od autora: Cukrzyca :3

Dae  stał w drzwiach od dłuższego czasu. Obserwował młodego, który ciężko pracował nad opanowaniem nowego układu.

Jedna pomyłka na dziesięć prób, był lepszy niż Daehyun sądził.

Jedenaste podejście i nagle nastąpiło coś czego Bussan Boy by się nie spodziewał.

Młody upadł w trakcie obrotu.

- UP! Nic Ci nie jest?!

- Hyung  co Ty tu robisz? – zapytał zdziwiony chłopak.

- Przechodziłem i zobaczyłem jak się wywracasz.

- Spokojnie nic mi nie będzie. Jak się nie wywrócisz to się nie nauczysz, prawda?

- No tak… - Podał Jongup’owi rękę i pomógł mu wstać.

- Dobra na dziś koniec. Może pójdziemy coś zjeść? – Zapytał uśmiechnięty jak zawsze Up.

- W sumie to dobry pomysł Uppie.  – Dae poklepał go po ramieniu i ruszył w stronę drzwi .

*Kochny Jongie jak zwykle uśmiechnięty…*

Pomyślał starszy zwalniając kroku, rozmyślania przerwał mu Uppie, który wskoczył mu na plecy.

- O czym tak myślisz Hyung?

- O To.. – przerwał w pół zdania – O tym gdzie chciałbyś dziś pójść? – wybrnął w ostatniej chwili.

- Mam ochotę na coś słodkiego… Może pójdziemy do tej cukierni na rogu?  - Odparł Jongup zeskakując na ziemię. Złapał starszego za rękę i pociągnął za sobą.

                W cukierni Jong  jak zwykle kupił mnóstwo słodkości.

- Młody nie rozboli Cię brzuch – Starszy się zaśmiał

- No wiesz Co… To nie tylko dla mnie… O ten pączek jest dla Zelo…. Wracajmy do dormu Hyung.

20 minut później siedzieli już w salonie. Up faktycznie zostawił część słodkości dla reszty zespołu. Sam za to wziął największy kawałek ciasta czekoladowego i teraz objadał się nim w najlepsze.

- Jak ciasta mogą sprawiać Ci tyle radości? – Dae nie mógł się nadziwić, ani tego zrozumieć.

- Przecież że potrafię cieszyc się praktycznie ze wszystkiego. – Uśmiechnął się młodszy, odpowiadając na pytanie.

- Uppie…

-Hymmm?

- Masz czekoladę na twarzy… poczekaj. – Chłopak przesunął kciukiem po policzku młodszego. I nagle… nachylił się i musnął ustami ten właśnie policzek. – Przepraszam. – Zmieszany odwrócił wzrok.

Jong przysunął się bliżej i przytulił się do kolegi.

- Za takie rzeczy się nie przeprasza Hyung.

- Up, ja nie chciałbym żeby to coś zepsuło. Nie chcę naciskać… Ale czy jest szansa że mogę Ci się spodobać?

- Czyli Ja? Ja Ci się podobam? – Oczy Jong’a zaczęły błyszczeć, a chłopak siedzący obok kiwnął głową. – Dziękuję Ci. – Wyszeptał młodszy wtulając się w tors kolegi. Dae uniósł jego podbródek i pocałował go czule.

- Cieszę się że mnie nie odtrąciłeś.

- Nie mógłbym tego zrobić. – Uppie uśmiechnął się słodko opierając głowę na ramieniu chłopaka, który już nie miał zamiaru wypuszczać go z objęć.